fəza

is. <ər.>

1. Kainatda sonsuz boşluq; göy, asiman. Ulduzlu fəza dəniz üzərinə çevrilmiş bir süzgəcə bənzəyirdi. M. S. O..

2. məc. Yüksəklik, ənginlik. Yenə də insanın xəyal şahpəri; Gəzir fəzaları, göy dənizləri. S. V.. Qüdrətim olsaydı qanad açardım; Sonsuz fəzaları yarıb uçardım. Ə. Kürçaylı.